دم و بازدم ما که بیرون می آید به دلیل این که یله و آزاد و رهاست هرگز نوا و آهنگی ندارد اما اگر کسی یک نی مقابل دهان خود داشته باشد و نَفَس خود را در آن بدمد تبدیل به نوا و آهنگ و موسیقی می شود. چرا که این دم و بازدم دیگر آزاد نیست بلکه پایبند و در بند شده است.
ما آدم ها هم همینطوریم اگر یله و رها باشیم هرز می رویم و نمی توانیم یک نوای زیبا پدید آوریم اما اگر بنده باشیم و پایبند دین خدا، می مانیم و یک آهنگ جاودانه پدید می آوریم